Van Dikke Van Dale tot journalist

Dit is het verhaal van een jonge Syrische vluchteling die zijn weg zoekt in Nederland. Een jongen met een droom, met een ambitie, leergierig, en daarbij noodgedwongen verzuimend. Dit is het verhaal van Ihab, een nu 19-jarige jongeman, die op zijn 16e naar Nederland is gekomen. Een jongen met een open blik, glanzende ogen en een krachtige uitstraling.

‘Ik ben samen met mijn vader, moeder, twee broers en twee broertjes van Damascus, de hoofdstad van Syrië, gevlucht naar Idlib in Turkije. We konden niet meer in Syrië blijven, dat was te gevaarlijk.’

De vader van Ihab heeft een belangrijk doel: zorgen dat zijn gezin op een veilige plek terecht komt. De oudere broers van Ihab gaan studeren in Duitsland. Ihab komt als 16-jarige alleen in Nederland aan. Twee jaar later volgen zijn moeder en zijn twee jongste broertjes. Zijn vader krijgt geen toestemming om naar Nederland te komen en verblijft nog steeds in Turkije. In een paar jaar tijd leerde Ihab al veel hoeken van het land kennen.

‘Ik woon nu drie jaar in Nederland en ben al vaak verhuisd. Van Ter Apel naar Den Helder, naar Leiden, naar Oegstgeest, naar Roermond… Nu woon ik in Assen. Van alle plaatsen waar ik gewoond heb, vind ik Leiden de mooiste stad. Het is een gezellige, kleine stad en er wonen heel veel rechters. Ik wil daar later graag wonen.’

Het eerste jaar dat Ihab in Nederland verblijft, is het wachten op de verblijfsvergunning. Maar wachten en niets doen zijn woorden die niet voorkomen in zijn woordenboek.

‘Ik wilde graag meteen de Nederlandse taal leren. Ik heb een woordenboek gekocht en heb heel veel YouTube filmpjes bekeken om het Nederlandse alfabet en het tellen in het Nederlands te leren.’

In 2017 begint Ihab met de opleiding mbo-detailhandel, niveau 1, aan het Alfa-college in Groningen. Hij behaalt na een jaar zijn diploma om vervolgens door te stromen naar een mbo-opleiding niveau 2. Hij ontdekt dat het Nederlandse schoolsysteem zijn eigen regels kent.

‘Ik moet van alles regelen in Nederland. Als ik niet weet hoe ik iets moet oplossen, dan bel ik Lilian. Zij is mijn trajectbegeleidster bij de gemeente. Wat ik bijvoorbeeld heel raar vind, is dat ik moet betalen om naar school te gaan. Het is veel geld, ik moet mijn boeken betalen en lesgeld.’

In het voorjaar van 2018 meldt Ihab zich aan bij de opleiding mbo-beveiliging, maar hij wordt hier niet aangenomen. Lilian, de trajectbegeleidster van het RMC kent de wegen binnen het onderwijs en helpt Ihab verder.


'Samen met mijn trajectbegeleidster van de gemeente heb ik mijn problemen kunnen oplossen'

‘Ik werd niet aangenomen voor de opleiding Beveiliging omdat ik nog geen acht jaar in Nederland woonde. Ik wist niet wat ik moest doen, want ik wil doorstromen naar een niveau 2 opleiding. Ik heb Lilian weer gebeld en ze heeft me goed geholpen. Zij heeft de school een e-mail gestuurd en duidelijk gemaakt dat ik de Nederlandse taal goed spreek. Toen werd ik gelukkig alsnog aangenomen.’

De hele zomer van 2018 werkt Ihab in Assen, als kok op het Pannenkoekschip. De eigenaar van het Pannenkoekschip is erg tevreden en maakt Ihab al snel verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van het schip als hij zelf afwezig is. Dan neemt Ihab een praktische beslissing.

‘Ik bedacht in de zomer dat het beter was dat ik me zou inschrijven voor de opleiding Horeca, omdat ik nu horeca-ervaring heb en dan zal deze opleiding makkelijker voor me zijn. Het gaat mij maar om één ding: een diploma halen voor een niveau 2 opleiding.’

Zo gezegd, zo gedaan. De inschrijving voor de horeca-opleiding is een feit. Het schooljaar 2018/2019 begint. Maar Ihab is vaker niet op school te vinden dan wel. Dit is opmerkelijk, gedreven en ambitieus als Ihab is. Dat vindt ook Lilian. De school meldt zijn verzuim en Lilian komt meteen in actie. Waar gaat het mis?

‘Ik had meerdere gesprekken met Lilian over waarom ik niet op school was. Ik heb haar uitgelegd dat ik heel veel aan het werk ben en het heel druk heb. Mijn baas had op sommige dagen een probleem, en ik kan mijn baas toch niet laten vallen? Bovendien stuur ik mijn vader, die nog steeds in Turkije woont, elke maand geld. En ik ben bezig met een rechtszaak om mijn vader naar Nederland te halen. Dit is wat ik voor hem terug kan doen.’

Maar Lilian heeft ook een doel: Deze gedreven, leergierige jongen met een heel duidelijk doel voor ogen, moet terug de schoolbanken in.

‘Ik had goede gesprekken met Lilian. Samen met haar heb ik het kunnen oplossen. Ik werk nog steeds op het Pannenkoekschip en ik ga naar school. Als ik niveau 2 heb gehaald, ga ik verder studeren op niveau 3 en daarna niveau 4.’

Zijn moeder en twee jongere broertjes wonen nog in een asielzoekerscentrum (azc). Zijn broertje van 15 werkt nu ook op het Pannenkoekschip en doet daar de afwas. Ihab, een Syrische vluchteling. Een gewone 19-jarige jongen, en dan vooral nét even anders.

‘Het maakt me niet uit welke mbo-opleiding ik ga doen. Ik wil een niveau 4 diploma halen, want ik wil daarna de opleiding hbo-Journalistiek gaan doen. Dat is mijn droom. Ik wil eerlijk nieuws brengen.’